حمله پاری سن ژرمن، هنوز یک راز، به رویاهای دو زن در جام جهانی پایان داد

آمیناتا دیالو اولین باری که نام تونیا هاردینگ را شنید از سلول نگهدارنده بدبو خود به اتاق مصاحبه در داخل هتل پلیس در ورسای برده می‌شد.

البته نام هاردینگ در ورزش بدنام است. او که یک اسکیت باز آمریکایی دارای نشان افتخار است، یک شخصیت اصلی در پرونده بدنام حمله به بزرگترین رقیبش تنها چند هفته قبل از بازی های المپیک زمستانی 1994 بود. رسوایی – حمله ناگهانی و خشونت آمیز توسط یک مرد مرموز. اتهامات و انکارها؛ سرفصل‌های تبلوید – منجر به توجه جهانیان شد و سال‌ها بعد، فیلمی بلند درباره هاردینگ به نمایش درآمد. اما به دیالو، یک فوتبالیست فرانسوی 28 ساله که از پله‌های ایستگاه پلیس بالا می‌رود، نام او را می‌آورند: «آیا نام تونیا هاردینگ را شنیده‌اید؟» – فقط یک نگاه خالی ایجاد کرد.

با این حال، دیالو به سرعت متوجه شد که پلیس دلیلی برای پرسیدن دارد.

رقیب هاردینگ، نانسی کریگان، توسط مردی مورد حمله قرار گرفته بود که در تلاش برای جلوگیری از رقابت او بر روی پاهای او کتک زد. اکنون، در فرانسه، یک نسل بعد، پلیس به انگیزه مشابهی در حمله به خیرا حمراوی، هم تیمی دیالو در باشگاه پاریس سنت ژرمن فرانسه مشکوک شد. حمراوی در یک شب سرد نوامبر سال 2021 از ماشین دیالو بیرون کشیده شده بود و مانند کریگان، در تلاشی آشکار برای زخمی کردن او بر روی پاهایش کتک خورد.

تقریباً یک سال طول می‌کشد، و یک دوره بازداشت دیگر برای دیالو، قبل از اینکه سؤال غیرمجاز افسر پلیس به یک اتهام رسمی تبدیل شود. دادستان ها در سپتامبر گذشته دیالو را به حمله شدید در حمله به حمراوی متهم کردند. اسناد موجود در این پرونده و درز در رسانه های خبری فرانسه، دیالو را به طراحی یک حمله از پیش برنامه ریزی شده متهم کرده است. هدف از این تئوری حذف رقیب دیالو برای جایگاهی در ترکیب پی اس جی، یکی از بهترین تیم های فوتبال زنان، و در فهرست تیم ملی فرانسه بود، که در میان برگزیدگان این تیم خواهد بود. جام جهانی زنان که از 20 جولای آغاز می شود.

دیالو در مصاحبه ای در اسپانیا، جایی که تلاش می کرد حرفه خود را احیا کند، گفت: “بسیاری از مردم دوست دارند من باشم، اما این واقعیت نیست.” “تونیا هاردینگ، او این کار را کرد.” من نکردم.»

شبهات و سوالات

با تشابهاتش با رسوایی چند دهه ای؛ موضوعات آن نژاد و رقابت حرفه ای؛ و بازیگران غیر محتمل آن از ورزشکاران زن نخبه و شخصیت های سایه، جای تعجب نیست که این پرونده همچنان مورد توجه قرار گیرد، یا اینکه پروژه های مستند رقابتی را ایجاد کرده است.

گناه یا بی گناهی دیالو امروز واضح تر از صبح آن روز در ایستگاه پلیس در ورسای نیست. تاریخ محاکمه هنوز اعلام نشده است. اما عواقب آن همچنان در بیرون موج می زند.

دوستی‌ها و حداقل یک ازدواج پایان یافته است. دو رختکن تقسیم شد. دیالو از پاریس تبعید شد. حمراوی نیز به شیوه خود تبعیدی شد، توسط برخی از هم تیمی هایش طرد شد و در نهایت مجبور به ترک باشگاه شد.

پرونده پلیس ظاهراً مبتنی بر پیام‌های متنی ارسال شده توسط دیالو، برخی جستجوهای مشکوک در وب و ادعای حداقل یکی از مردان متهم به حمله است مبنی بر اینکه او از طرف دیالو عمل می‌کرده است، حتی اگر او اذعان داشته باشد که دستور مستقیماً صادر نشده است. از او.

دیالو و تیم حقوقی او اصرار دارند که این اتهامات اقدامات یک نیروی پلیس ناامید است که به دنبال تضمین محکومیت در یک پرونده پرمخاطب است، پرونده ای که بر اساس ارتباطات ضعیف و منابع غیرقابل اعتماد ساخته شده است.

دیالو گفت که او این پیشنهادهای مستند را به‌عنوان غرامتی برای تمام چیزهایی که از دست داده، مانند حریم خصوصی و ناشناس بودنی که زمانی به‌عنوان یک بازیکن حرفه‌ای فوتبال از آن لذت می‌برد، می‌داند، اما از نظر مادی‌تر، برای قرارداد جدید با PSG. اصرار دارد که قبل از این که حمله مسیر حرفه و زندگی او را تغییر دهد کاملاً مطمئن بود.

دیالو درباره فیلمسازانی که به او مراجعه کردند، گفت: “فکر می کنم برای آنها جالب است که آیا من مقصر هستم یا نه.”

اتهاماتی که او با آن روبه‌رو است – سه فقره ضرب و جرح و حمله جنایی – پس از دومین اقامت او در بازداشت و با دستور عدم ورود به پاریس یا تعامل با هم تیمی‌های سابقش در PSG همراه بود. با خوردن پاتاتاس براواس و میگو سیر در رستورانی در کنار ساحل در والنسیا، حرفه او تنها با یک قرارداد کوتاه مدت برای بازی برای لوانته که اکنون به پایان رسیده است نجات یافت.

حمراوی نیز پاری سن ژرمن را ترک کرد. او در پایان فصل پس از عدم پیشنهاد قرارداد جدید آزاد شد. جدایی او بی سر و صدا نبود: در هنگام خروج، او باشگاه را متهم کرد که او را با رفتاری متفاوت با هم تیمی هایش طرد کرده و دوباره او را قربانی کرده است.

همرویی در کتابی که اخیراً منتشر شده و در روزنامه فرانسوی L’Equipe منتشر شده است، می‌نویسد: «علاوه بر ضربه‌ای که در آن شب متحمل شدم، با این بی‌تفاوتی، این ظلم، و نه نوعی توهین نسبت به من مواجه می‌شوم». .

همرویی گفت: “تیم دیگر با من صحبت نمی کند و پاری سن ژرمن فقط یک هدف دارد: اینکه من در اسرع وقت از تیم جدا شوم.” آنها با من مانند یک قربانی طاعون رفتار می کنند.

در اسپانیا، زندگی دیالو تبدیل به نسخه‌ای از آنچه پیش‌تر بود، به‌طور کامل تبدیل شد. او به غیر از جلسات آموزشی، بیشتر وقت خود را به تنهایی در یک آپارتمان اجاره ای سپری می کرد. (پاری سن ژرمن متعلق به قطر خانه و ماشینی را فراهم کرده بود که در حمله نقش داشت.) او برای تیم جدیدش برجسته نبود، و اغلب به عنوان جانشین اعزام می شد، نقشی که از آن سپاسگزار بود و پذیرفت.

او در حالی که فصلی که اکنون به پایان رسیده است، به سمت پایان خود می‌پیچد، گفت: «پیدا کردن سطح برتر و برتر برای من مشکل بود. “لذت بازی کردن را از دست داده ام. من با بی عدالتی بازی می کنم.”

دیالو مدعی است که به او ظلم شده است و او نیز قربانی ماجرای همرویی است. بازرسان در فرانسه ادعا می کنند که او در مرکز توطئه قرار دارد.

جزئیات پرونده آنها که به رسانه های خبری فرانسه درز کرده است، دیالو را به عنوان نیروی محرکه حمله به حمراوی معرفی می کند. گفته می‌شود مردانی که به خود حمله متهم شده‌اند به پلیس گفته‌اند که فکر می‌کردند از طرف دیالو عمل می‌کردند، کسی که ماشین را می‌راند وقتی متوقف شد و زمانی که حمراوی از زیر پا درآورده شد و با ضربه‌ای به پاهایش کتک خورد. میله آهنی پیام‌های متنی دیالو در تحقیر همراوی پس از توقیف تلفن همراه و رایانه او توسط پلیس و همچنین جستجوهای آنلاین برای عباراتی مانند “شکستن کاسه زانو” و “کوکتل مرگبار مواد مخدر” کشف شد.

دیالو در مصاحبه ای در نوامبر گذشته در دفاتر وکلایش در پاریس، اندکی پس از اتهام رسمی، توضیحاتی را ارائه کرد. او گفت که پلیس تمام نظرات مثبتی که در مورد حمراوی به دوستان و همکارانش داده بود را نادیده گرفته بود. او مدعی شد که جستجوهای آنلاین برای ورزشکاری که نگران صدمات و سلامتی بود، غیرعادی نبود.

اما او همچنین ادعا می‌کند که نژاد و پیشینه‌اش – او یک زن سیاه‌پوست از محله‌ای کارگری در گرنوبل است – نه تنها پلیس را به نتیجه‌گیری سریع درباره او، بلکه دیگران نیز واداشته است.

او گفت: «در فرانسه، وقتی چنین موردی وجود دارد، رسانه‌ها به سرعت تصور می‌کنند که شما مقصر هستید. “آنها قرار است فوراً شما را از کجایی که هستید مطرح کنند، که دلیلی برای نشان دادن توانایی شما برای انجام این کار است.”

اکنون، در والنسیا، دیالو تلفن خود را تولید کرد و تصویری از نمودار منتشر شده توسط روزنامه فرانسوی Le Parisien را به نمایش گذاشت که در آن از فلش ها و جعبه هایی برای نشان دادن ارتباط بین مردان درگیر در حمله، دیالو و واسطه های ناشناس استفاده می شد. دیالو گفت: این واقعیت که پس از تمام تحقیقات، شیرهای تلفن و دستگاه های شنود قرار داده شده در خانه دیالو، پلیس هنوز هیچ ارتباط مستقیمی بین او و مردان دستگیر شده پیدا نکرده است، ضعف پرونده علیه او را برجسته می کند. او افزود که او نسبت به بازرسان «نفرت بیشتری» نسبت به حمراوی دارد، که با دیالو و سایر هم تیمی‌هایش پس از پیشنهاد آنها و سایرین در PSG ممکن است در این حمله دخیل باشند، درگیر شد.

دیالو در مورد حمراوی گفت: “این او نیست که می خواهد علیه من پرونده ای پیدا کند.” “من به او فکر نمی کنم.”

انتخاب طرفین

دیالو در میان اعتراضات خود به بی گناهی، به پیام هایی اشاره کرد که توسط نماینده سابق او، سونیا سوید، که همچنین نماینده حمراوی است، ارسال شده بود. دیالو استدلال کرد که این پیام‌ها باور پلیس را تضعیف می‌کند که او حمله را از روی حسادت حرفه‌ای سازماندهی کرده است.

در یکی، یک یادداشت صوتی که حدود دو هفته قبل از حمله ارسال شد و برای یک خبرنگار نیویورک تایمز پخش شد، سوید به دیالو گفت که با مدیر ورزشی PSG ملاقات کرده است. سوید گزارش داد که باشگاه از عملکرد دیالو راضی بود، و مشتاق بود پیشنهادی برای تمدید قرارداد او، که در شرف اتمام بود، برای دو فصل ارائه دهد.

سوید که یکی از تاثیرگذارترین عوامل در فوتبال زنان فرانسه است، در مصاحبه ای گفت در حالی که مذاکرات آغاز نشده بود، باشگاه اهداف خود را به وضوح اعلام کرده است.

اما هفته‌ها پس از حمله نوامبر 2021، رابطه سوید با دیالو در یک ملاقات پر از اشک به پایان رسید. این بازیکن به ایجنت اطلاع داد که به دلیل ارتباطش با همرویی دیگر نمی تواند نماینده او باشد. در مارس 2022، سوید گفت که با بازرسان پلیس ملاقات کرده است. او از افشای آنچه از او خواسته شده است خودداری کرد، اما گفت که جلسه او را متزلزل کرده است.

سوید گفت: «سوالاتی که از من پرسیدند باعث شد فکر کنم اتفاق بسیار اشتباهی افتاده است.

او پیشنهاد کرد که پلیس نه تنها به مکالمات دیالو بلکه به مکالمات او و دیگران نیز در جریان تحقیقات خود مخفیانه گوش داده است. سوید گفت: «آنها همه چیز را می دانستند. آنها دقیقاً از لحظه برقراری تماس‌ها و آنچه گفته می‌شود، می‌دانستند و نه فقط از سوی من.»

سوید گفت که او همیشه دیالو را مودب، محترم و جدی در تعاملات خود می دانست. اما با فیلتر شدن جزئیات پرونده، و در حین بررسی سوالاتی که پلیس از او پرسیده بود، او گفت که شروع به تعجب کرد که آیا دیالو “طرف دیگری” دارد یا خیر.

کنار گذاشته شد

در حالی که تحقیقات ادامه دارد، و در حالی که دیالو و حمراوی – که اکنون هر دو قراردادشان تمام شده است – منتظر تحولات بعدی هستند، دنیای فوتبال در مورد بزرگترین رویداد فوتبال زنان امسال یعنی جام جهانی زنان غوغا می کند.

Diallo آنجا نخواهد بود. او در زمان حمله یک بازیکن حاشیه‌ای در تیم ملی فرانسه بود و بدنام بودن پرونده او و اخراج طولانی مدت او – بدون ذکر دستور دادگاه برای دوری از هم تیمی‌های سابقش در PSG – عملاً به حرفه ملی او پایان داد.

حمراوی که اخیراً در فوریه برای فرانسه ظاهر شد، امیدوار بود بتواند راهی تیم فرانسوی استرالیا و نیوزلند شود، حتی اگر حضور او در ترکیب مورد استقبال عده ای از جمله گروهی از پاری سن ژرمن قرار نگیرد. بازیکنان نزدیک به دیالو و هنوز از تلقینات اولیه حمراوی مبنی بر اینکه سایر بازیکنان باشگاه ممکن است در حمله او نقش داشته باشند عصبانی هستند.

سویید، کارگزار حمراوی، خوش‌بینی مشابهی در دل خود داشت. او بهار امسال گفت: “آمریکایی ها چندین بار قهرمان جام جهانی شده اند و همه بازیکنان یکدیگر را دوست ندارند.”

اما زمانی که سرمربی جدید فرانسه، هروه رنار، فهرست اولیه خود را برای این مسابقات اعلام کرد، نام حمراوی در آن نبود. این تصمیم یکی از روزنامه های فرانسوی را بر آن داشت تا نظرسنجی را انجام دهد و در مورد اینکه آیا تصمیم برای حذف او “واقعاً یک انتخاب ورزشی” است یا خیر. حمراوی بلافاصله پس از اعلام این خبر در یک مصاحبه رادیویی با فرانس اینتر گفت که اینطور نیست: او حذف خود را “بی عدالتی” خواند.

اما داستان تمام نشده است. به گفته سوید، به همین دلیل است که فیلمسازان علاقه مند بودند که جنبه حمراویی را در این مورد بگویند. او گفت: درک اینکه چه اتفاقی برای او افتاده آسان نیست.

دیالو، سرگردان و بی حوصله، ممکن است همین را بگوید.

در حال حاضر، هر دو بازیکن منتظر روشن شدن این موضوع هستند که چه کسی مسئولیت نهایی آنچه را که در آن شب تاریک در خیابان باریک اتفاق افتاد، برای پایان ارتباط آنها با پرونده و تونیا هاردینگ بر عهده دارد. تا آن زمان، حمرویی به فوتبال خود ادامه خواهد داد. و دیالو به دفاع از نام خود ادامه خواهد داد.

دیالو قبل از رفتن به یک عصر دیگر در آپارتمان ساکت خود، تنها با افکار و خشم خود گفت: “من پنهان نمی شوم.”

تام نوویان در پاریس به ارائه گزارش پرداخت.