اگر داده ها اشتباه باشد، رایانه های پوشیدنی چه فایده ای دارند؟

ساعت‌های هوشمند شرکت‌های فناوری مانند اپل و گارمین، دیدن عددی را آسان‌تر می‌کنند که می‌تواند سن شما را با دقت بیشتری نسبت به سن شما نشان دهد: VO2max، حداکثر مقدار اکسیژنی که بدن شما می‌تواند در طول ورزش شدید استفاده کند.

کارشناسان ورزش می گویند هرچه VO2max شما بالاتر باشد، آمادگی قلبی عروقی شما بهتر است و به طور بالقوه عمر شما طولانی تر خواهد بود. در گذشته، فقط ورزشکاران جدی به دنبال تست سنتی VO2max بودند که شامل پوشیدن حسگرهای دست و پا گیر در حین ورزش در آزمایشگاه بود، اما اکنون هر کسی می‌تواند با پوشیدن ساعت هوشمند و حرکت در اطراف، تخمین بزند.

آیا دسترسی به این نوع اطلاعات خوب است؟ و یک پوشیدنی چقدر می تواند دقیق باشد؟ در پنج ماه گذشته، زمانی که از سوراخ خرگوش VO2max افتادم، حقایق ناراحت کننده ای در مورد سلامتی خود و محدودیت های ساعت های هوشمند یاد گرفتم.

ابتدا اجازه دهید در مورد سفر تناسب اندام به شما بگویم. در ماه نوامبر، زمانی که برای جشن تولدم بیرون بودم، اپل واچ من ناخواسته ترین هدیه را تحویل داد: اعلان ضربان قلب بالا. این باعث شد به VO2max خود نگاه کنم، که اپل واچ می گفت 32 بود، بسیار کمتر از میانگین برای یک مرد در اواخر 30 سالگی.

در جستجوی راه حلی سریع، عضویت در یک باشگاه ورزشی با شدت بالا خریدم، نوعی تمرین که در تقویت آمادگی قلبی تخصص دارد. بعداً پنج ماه و تعداد زیادی تاب کتل بل و پرش اسکات، پیشرفت کردم. چربی سوزی کردم، عضله گرفتم و احساس انرژی بیشتری کردم. اپل واچ به من تخمین VO2max را 40 داد، فقط از حد متوسط، و ساعت گارمین که من هم آن را می پوشیدم به من امتیاز 45 داد.

تنها کاری که باید انجام شود این بود که یک تست VO2max واقعی انجام دهم، بنابراین من یکی را پیدا کردم. اینجاست که خبرهای خوب به پایان می رسد. چند ساعت پس از رکاب زدن روی دوچرخه ورزشی با ماسک اکسیژن به صورتم، نتایج آزمایشگاهی ام را گرفتم: 25، رتبه ضعیف، بسیار کمتر از نتایج چاپلوس اپل واچ و گارمین. ویرانگر.

دکتر. اتان وایس، متخصص قلب در سانفرانسیسکو که سال‌ها بر روی فناوری پوشیدنی مطالعه کرده است، گفت که آزمایش من بر مزایا و معایب استفاده از داده‌های ساعت هوشمند برای کشف سلامتی تاکید کرد.

او گفت: «از یک طرف، می‌توانید به خاطر لگد زدن به باسنتان اعتبار بدهید تا به شما بگوید که ورزش کنید. “اما از طرف دیگر، اکنون شما با این تست واقعی سوخته اید و می خواهید “با این شماره چه کار کنم؟”

خوشبختانه، پس از مطالعه تمام داده‌ها، یادگیری نحوه عملکرد الگوریتم‌های پوشیدنی و صحبت با متخصصان سلامت، به یک نتیجه مثبت رسیدم: حتی اگر شماره‌های ساعت هوشمند اشتباه بودند، با حرکات گسترده درست بودند، و احتمالاً بهتر بود یکی را بپوشم. از نه.

تجربه من می تواند به عنوان الگویی برای هر کسی باشد که سعی می کند با فناوری ردیابی بسیاری از داده های سلامت، از الگوهای خواب گرفته تا چربی بدن، رابطه سالمی داشته باشد.

نگاهی عمیق تر به داده ها

ماه گذشته، باشگاه ورزشی من در اوکلند، کالیفرنیا، به نام Sweat، اعلام کرد که با PNOĒ، یک آزمایشگاه سلامت متابولیک، برای ارائه آزمایش VO2max با درجه بالینی همکاری کرده است، بنابراین من با ذوق و شوق ثبت نام کردم.

هدف از آزمایش بالینی VO2max اندازه گیری حداکثر اکسیژن دریافتی شما در نقطه ای است که به فرسودگی می رسید. این معیار – توانایی فرد برای تنفس اکسیژن و تولید دی اکسید کربن در حین ورزش – یک شاخص قوی از آمادگی قلبی عروقی است.

در Sweat، صاحب باشگاه، Cassie Hecker، یک ماسک اکسیژن روی صورت من و یک مانیتور قلب به سینه ام بست. او به من دستور داد که حدود 12 دقیقه روی یک دوچرخه ورزشی رکاب بزنم، در حالی که تجهیزات او اطلاعات را جمع آوری می کردند، هر دقیقه شدت آن را افزایش می داد. بعد از اینکه به حداکثر ضربان قلبم یعنی 182 ضربه در دقیقه رسیدم و از خستگی شروع به مبارزه کردم، آزمایش انجام شد.

این آزمایش با روشی که ابزارهای پوشیدنی VO2max من را تخمین زدند بسیار متفاوت بود. اپل واچ و گارمین ضربان قلب و حرکت شما را در حین راه رفتن یا دویدن حداقل به مدت 10 دقیقه مطالعه می کنند و یک امتیاز را محاسبه می کنند.

سخنگویان اپل و گارمین به اسنادی اشاره کردند که روش های آنها را توضیح می داد. اپل و گارمین برای اطلاع از الگوریتم‌های خود در مورد چگونگی انجام این تخمین‌ها، مطالعاتی را روی افرادی که تست VO2max واقعی انجام می‌دادند و همچنین تمرین‌های دیگر انجام دادند و ضربان قلب و معیارهای مختلف آن‌ها را مطالعه کردند.

کلمه کلیدی “تخمین” است. ساعت‌ها در واقع میزان اکسیژن دریافتی شما را اندازه‌گیری نمی‌کنند و بنابراین، VO2max شما را اندازه‌گیری نمی‌کنند.

دکتر “این در بهترین حالت یک VO2max نسبت داده شده است.” ویس گفت. “شما نه تنها ماسک اکسیژن ندارید، بلکه در واقع خود را تا حد فرسودگی تحت فشار قرار نمی دهید.”

دلیل ساده‌ای که تخمین‌های پوشیدنی من با نتیجه واقعی VO2max بسیار دور بود این است که نحوه عملکرد بدن من با الگوهای ضربان قلب و دریافت اکسیژن شرکت‌کنندگان در مطالعات اپل و گارمین مطابقت ندارد. این خطر اعتماد بیش از حد به الگوریتم ها است.

این برای من چاره ای جز پذیرش حقیقت سخت باقی نگذاشت: نتیجه VO2max من در آزمایش آزمایشگاهی بسیار پایین بود. اما این آمار تنها یک نقطه داده بود. این گزارش همچنین نکات مثبت زیادی از جمله نرخ متابولیک بسیار بالا و کارایی چربی سوزی و الگوهای تنفس سالم را نشان داد.

با در نظر گرفتن همه این اطلاعات، خانم. هکر گفت که سطح تناسب اندام من را «متوسط»، بالاتر از رتبه تناسب اندام قلبی اپل واچ «زیر میانگین» ارزیابی کرده است. او به من دستور داد که روی تمرینات قلبی خود تمرکز کنم. (البته در کلاس‌های بدنسازی در تمرین‌هایی که از آن لذت می‌بردم، مانند وزنه‌برداری، بیشتر به خودم فشار می‌آورم و تمرین‌های قلبی را که به نظرم عذاب‌آور می‌دانستم، مانند بورپیس، آسان می‌کردم.) نه عذاب و غم.

نادیده گرفتن اعداد؛ روندها را دنبال کنید

در پایان، همه کارشناسان بهداشتی که با آنها مصاحبه کردم، موافق بودند که اگرچه داده‌های پوشیدنی – که بیشتر آنها ناقص بودند – باعث اضطراب من شده بودند، اما من به یک نتیجه مثبت رسیده بودم. اپل واچ مرا تشویق کرد که بیشتر به سلامتی خود توجه کنم و در نتیجه اکنون سالم تر هستم.

روندهای گسترده نشان داده شده توسط ابزارهای پوشیدنی دقیق بود: ماه ها پیش، پس از اینکه بیماری همه گیر بدن و ذهن من را تحت تاثیر قرار داد، در بدترین وضعیت خود در سال های اخیر بودم و تعداد ساعت ها کم بود. در حال حاضر، حتی اگر تعداد ساعت‌ها خیلی زیاد است، ظاهر و احساس بهتری دارم، و این تنها چیزی است که واقعاً مهم است.

استیون آدامز، پزشک پزشکی ورزشی و مربی شخصی در دانویل، کالیفرنیا، گفت که این ممکن است بهترین راه برای نزدیک شدن به ابزارهای پوشیدنی باشد – آنها را به عنوان یک فلش جهت دار به جای یک ابزار اندازه گیری دقیق ببینید.

چه از دستگاه‌هایی برای اندازه‌گیری پیشرفت خود در کاهش وزن، خواب بیشتر یا برداشتن گام‌های بیشتر استفاده می‌کنید، چیزی که باید بدانید این است که آیا اعداد در حال افزایش یا کاهش هستند. اما آنها را خیلی جدی نگیرید، زیرا عوامل مختلفی می توانند آنها را از بین ببرند – بند مچ شل، سنسور معیوب یا، مانند مورد من، الگوریتم های ناقص.

دکتر “این روند است که مهم است، نه عدد مطلق، زیرا این موارد دقیق نیستند.” آدامز گفت.