این یک معضل همیشگی است که زنگ هشدار بعد از یک شب دیر وقت به صدا در می آید: آیا یک ساعت استراحت را فدا می کنید تا بدن خود را در یک تمرین خسته کننده بکشید؟ یا بهتر است از دویدن بپرید و بخوابید؟
کارشناسان می گویند در دنیای ایده آل، هم ورزش کافی و هم خواب کافی خواهید داشت. اما یک مطالعه جدید نشان می دهد که ورزش به طور بالقوه می تواند به مقابله با پیامدهای سلامتی ناشی از عدم خواب کافی کمک کند.
تحقیقات جدید بر اساس حجم وسیعی از کارها انجام شده است که نشان میدهد خواب و تناسب اندام چقدر برای سلامت کلی مهم هستند. مطالعات مختلف نشان می دهد که مقادیر سالم هر کدام به صورت جداگانه با افزایش طول عمر مرتبط است. و حداقل یکی پیشنهاد کرد که مشکلات خواب احتمال مرگ یک آزمودنی را در طول دوره پیگیری افزایش میدهد، اما ورزش منظم به از بین بردن این خطر کمک میکند.
تیمی از محققان مستقر در چین میخواستند قدرت محافظتی ورزش را بهتر درک کنند، بنابراین دادههای جمعآوریشده در بریتانیا از بیش از 92000 بزرگسال بین 40 تا 73 سال را بررسی کردند. شرکتکنندگان یک هفته بین سالهای 2013 تا 2015 با بستن مچبند سپری کردند. میزان ورزش و خواب آنها را اندازه گیری کردند که محققان از آن به عنوان نشانه ای از عادات سبک زندگی آنها استفاده کردند.
محققان سپس سالها بعد پیامدهای سلامتی شرکتکنندگان را دنبال کردند. به طور پیشبینیشده، کسانی که خواب ناچیز داشتند، یا آنهایی که بیش از حد میخوابیدند (که به خودی خود میتواند مشکلساز باشد) و به سختی ورزش میکردند، عموماً احتمال مرگ در آن دوره، از جمله در اثر مسائلی مانند سرطان و بیماریهای قلبی عروقی، بیشتر بود. اما محققان همچنین یک روند شگفتانگیز در دادهها کشف کردند: افرادی که زیاد ورزش میکردند، حتی زمانی که هر شب کمتر از شش ساعت میخوابیدند، خطر مرگ بیشتری نداشتند.
جیهوی ژانگ، مدیر مرکز خواب و طب شبانه روزی در بیمارستان مغز وابسته، گفت: این مطالعه نشان می دهد که انجام 150 دقیقه فعالیت بدنی متوسط یا شدید در هر هفته ممکن است برخی از پیامدهای سلامتی مرتبط با خواب زیاد یا خیلی کم را خنثی کند. از دانشگاه پزشکی گوانگژو و نویسنده این مطالعه. او گفت: «انجام کاری بهتر از هیچ کاری نیست. به عنوان مثال، پیادهروی کوتاه منظم یا دوچرخهسواری ثابت میتواند مفید باشد.
این مطالعه مشاهده ای بود و ثابت نکرد که ورزش قطعاً با عوارض خواب ناسالم مقابله می کند. و البته، داده های یک هفته خواب و ورزش ممکن است منعکس کننده عادات افراد در کل زندگی آنها نباشد. اما این یافته ها پنجره جالب دیگری را به فواید ورزش برای سلامتی ارائه می دهد.
محققان در مطالعه جدید این نظریه را مطرح کردند که ورزش ممکن است با مبارزه با التهاب یا احتمالاً کمک به تنظیم متابولیسم و فعالیت سیستم عصبی سمپاتیک، به تعادل اثرات خواب ناسالم کمک کند. ژانگ گفت. همچنین این احتمال وجود دارد که خواب ضعیف با افزایش فشار خون و مهار مقاومت به انسولین در خطر بیماری قلبی نقش داشته باشد. ویرند سامرز، متخصص قلب و عروق که در کلینیک مایو تأثیر کم خوابی را مطالعه می کند. ورزش ممکن است با تنظیم فشار خون و افزایش حساسیت به انسولین با این مشکل مقابله کند.
جنیفر هایز، دانشیار دانشگاه مک مستر و نویسنده کتاب «بدن را حرکت دهید، ذهن را شفا دهید»، گفت: یکی از روش های متقاعدکننده تری که ورزش با خواب ارتباط برقرار می کند، مغز است. این تا حدی به این دلیل است که یک تمرین سخت سلول های ما را تحریک می کند تا ماده شیمیایی به نام آدنوزین تولید کنند که به عنوان یک کمک طبیعی به خواب عمل می کند. او گفت که هر چه در طول روز آدنوزین بیشتری تولید کنیم، خواب ما آرامتر و ترمیمکنندهتر میشود – که میتواند به مقابله با یک یا دو شب استراحت تکهای کمک کند.
تیانی هوانگ، استادیار پزشکی در دانشکده پزشکی هاروارد که خواب و سلامت قلب را مطالعه کرده است، گفت: با این حال، این بدان معنا نیست که مردم باید استراحت را فدای ورزش کنند. به گفته وی، افرادی که نمی توانند به اندازه کافی بخوابند، بعید است که انرژی لازم برای فعال ماندن در طول روز را داشته باشند، به خصوص اگر کمبود خواب آنها ناشی از برنامه کاری شلوغ باشد. (اگر برای مدت طولانی درگیر خوابیدن هستید، ممکن است بخواهید با یک پزشک یا متخصص خواب مشورت کنید.) تحقیقات گذشته همچنین نشان داده است که تمرینات صبحگاهی ممکن است تأثیر متفاوتی بر بدن شما نسبت به تمرینات عصرانه داشته باشد.
دکتر دکتر میگوید: «آنچه به ما میگوید این است که اگر نمیتوانید در حال حاضر خواب خود را بهطور مطلوب مدیریت کنید، باید زمانی را برای انجام فعالیت بدنی متوسط یا شدید برنامهریزی کنیم.» دونالد لوید جونز، رئیس سابق انجمن قلب آمریکا و رئیس بخش پزشکی پیشگیرانه در دانشکده پزشکی فاینبرگ دانشگاه نورث وسترن.
و نیاز همه افراد به خواب یکسان نیست، به این معنی که برخی از افراد با ساعات کمتری می توانند عملکرد خوبی داشته باشند یا به اندازه کافی استراحت کنند. سامر گفت. او گفت که ممکن است برخی از “کم خوابان” در این مطالعه قبلاً استراحت کرده باشند و بنابراین قادر به انجام تمرینات ورزشی بدون افزایش خطر قلبی عروقی هستند، به جای اینکه ورزش به نوعی کمبود استراحت آنها را جبران کند.
آریک پراتر، روانشناس و متخصص خواب در دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو، گفت: وقتی افراد کم خواب هستند، ممکن است در حین تمرین به خود آسیب برسانند. سوال نباید این باشد که آیا خواب را با ورزش عوض کنیم یا خیر. او گفت: «کسانی که بهترین عملکرد را دارند افرادی هستند که هر دو را به خوبی انجام می دهند.