این امر ایالات متحده را که بیش از هر کشور دیگری در تاریخ گازهای گلخانه ای به جو پمپاژ کرده است، به عنوان آخرین پناهگاه بزرگ تبدیل کرد. تا روز شنبه، در حالی که مذاکرات به زمان اضافه کشیده شد، مقامات آمریکایی گفتند که با شکستن محدودیت ها، صندوق ضرر و زیان را می پذیرند.
با این حال، موانع بزرگ باقی مانده است.
ایالات متحده و اتحادیه اروپا برای تضمین اینکه چین در نهایت به هر صندوق ایجاد شده کمک خواهد کرد – و اینکه چین واجد شرایط دریافت پول از آن نخواهد بود، فشار می آورند. سازمان ملل متحد در حال حاضر چین را به عنوان یک کشور در حال توسعه طبقه بندی می کند که این کشور را واجد شرایط دریافت غرامت آب و هوایی می کند، حتی اگر این کشور در حال حاضر بزرگترین تولید کننده گازهای گلخانه ای و همچنین دومین اقتصاد بزرگ جهان است. چین به شدت در برابر اینکه در مذاکرات جهانی آب و هوا به عنوان یک کشور توسعه یافته رفتار شود، مقاومت کرده است.
همچنین هیچ تضمینی وجود ندارد که کشورهای ثروتمند پول را به صندوق واریز کنند. یک دهه پیش، ایالات متحده، اتحادیه اروپا و سایر تولیدکنندگان ثروتمند متعهد شدند که تا سال 2020 سالانه 100 میلیارد دلار برای کمک به کشورهای فقیرتر برای تغییر انرژی پاک و سازگاری با خطرات اقلیمی آینده از طریق اقداماتی مانند ساخت دیوارهای دریایی بسیج کنند. آنها هنوز هم سالانه ده ها میلیارد دلار کوتاه می آیند.
در حالی که دیپلمات های آمریکایی با یک صندوق موافقت کردند، کنگره باید پول را تخصیص دهد. سال گذشته، دولت بایدن به دنبال 2.5 میلیارد دلار برای تامین مالی آب و هوا بود، اما تنها یک میلیارد دلار به دست آورد، و این زمانی بود که دموکرات ها هر دو مجلس را تحت کنترل داشتند. با توجه به اینکه جمهوری خواهان، که عمدتاً مخالف اقلیم هستند، قرار است در ژانویه مجلس نمایندگان را تصاحب کنند، چشم انداز کنگره برای تصویب یک ظرف کاملاً جدید پول برای ضرر و زیان تاریک به نظر می رسد.
سناتور جان باراسو، جمهوری خواه از وایومینگ، گفت: «ارسال دلارهای مالیات دهندگان ایالات متحده به یک صندوق گل و لای سبز تحت حمایت سازمان ملل متحد کاملاً اشتباه است. «دولت بایدن باید بر کاهش هزینه‌های داخلی تمرکز کند، نه ارسال پول به سازمان ملل برای توافق‌های جدید آب و هوایی. نوآوری، نه غرامت، کلید مبارزه با تغییرات آب و هوایی است.
به نوبه خود، کشورهای مختلف اروپایی به طور داوطلبانه این کار را انجام داده اند بیش از 300 میلیون دلار برای رسیدگی به ضرر و زیان تا کنون متعهد شده استبا توجه به اینکه بیشتر این پول صرف یک برنامه بیمه جدید برای کمک به کشورها برای بهبودی از بلایایی مانند سیل می شود. کشورهای فقیرتر آن تلاش‌های اولیه را ستایش کرده‌اند و در عین حال خاطرنشان کرده‌اند که ممکن است در نهایت با صدها میلیارد دلار در سال با آسیب‌های غیرقابل اجتناب و برگشت‌ناپذیر آب و هوایی مواجه شوند.
