حدود 2.2 میلیون نفر در حال حاضر در جمهوری آفریقای مرکزی به شدت در ناامنی غذایی هستند، به این معنی که بحران جهانی غذا، سوخت و کود ناشی از تهاجم روسیه به همسایه خود در 24 فوریه باعث خواهد شد. کالاهای اساسی و مواد غذایی اصلی «دور از دسترس بسیاری از مردم استتامسون فیری، سخنگوی WFP هشدار داد.
او به خبرنگاران در ژنو گفت: «این رقم ممکن است شما را از صندلیهایتان شوکه نکند، اما وقتی به اندازه جمعیت نگاه میکنید، این تقریباً نیمی از جمعیت جمهوری آفریقای مرکزی است.
قیمت گذاری شده
برای کمک، آژانس ملل متحد به 68.4 میلیون دلار نیاز فوری دارد. “بدون بودجه فوری، ناامنی غذایی و تغذیه تنها برای میلیون ها نفر افزایش خواهد یافت،” آقای. فیری هشدار داد و افزود که افزایش شدید قیمت کالاها تنها چند هفته دیگر باقی مانده است. انتظار داریم برنج 30 درصد، آرد گندم 67 درصد و روغن نباتی 70 درصد افزایش قیمت داشته باشد.
هر چقدر هم که بد می شود
برای قرار دادن بحران ناامنی غذایی CAR در زمینه، این کشور است همتراز با یمن، سودان جنوبی و افغانستان است، از نظر نسبت آن از افراد ناامن غذایی حاد.
مشکلات این کشور ناشی از درگیری مسلحانه داخلی طولانی از سال 2012 است که در بحبوحه نبرد بین شبه نظامیان عمدتاً مسیحی ضد بالاکا و ائتلاف شورشی سلکا، منجر به کشته شدن هزاران نفر، آواره شدن گسترده و وابستگی دو غیرنظامی از هر سه غیرنظامی به کمک های بشردوستانه شده است.
همین ماه گذشته، ولنتاین روگوابیزا، مقام ارشد سازمان ملل متحد در این کشور، به شورای امنیت گفت که حملات وحشتناک علیه غیرنظامیان افزایش یافته است، در حالی که تلاش ها برای ترسیم آینده ای صلح آمیز برای کشور به حالت “دفاکتو بی حالی” رسیده است.
نماینده ویژه دبیرکل برای جمهوری آفریقای مرکزی به تصویب نقشه راه مشترک خود برای صلح توسط CAR در اکتبر 2021 اشاره کرد که نشان دهنده تلاشی برای اجرای توافقنامه صلح 2019 موسوم به توافق خارطوم بود که بین دولت و 14 امضا شد. گروه های مسلح غیر دولتی
زوال مزمن
عوامل ساختاری همچنین به “تخریب پیشرونده” معیشت و امنیت غذایی کمک کرده است.مانند رشد جمعیتی بالا، فقر گسترده، بیکاری و تخریب منابع طبیعی.
اگرچه این کشور اغلب شاهد کمبود سوخت بین ماه های مه و ژوئیه است که مربوط به آغاز فصل بارانی است، امسال، CAR امسال از اواسط مارس شروع به خشک شدن کرد. این سازمان در بیانیه ای هشدار داد که تأثیر آن بر تلاش های امدادی آژانس سازمان ملل متحد و جمعیت محلی احتمالاً چشمگیر خواهد بود و منجر به “شکاف زودهنگام گرسنگی” خواهد شد.
“در پس ذهن ما نیز، این است تأثیری که سوخت – که دور از دسترس است – هزینه های بالای حمل و نقل بر عملیات خود ما می گذاردگفت آقای فیری. “اکنون، از آنجا که ما به عنوان یک آژانس در حال مبارزه هستیم، معنایش این است که تیمهای ما در زمین آخرین تلاشها را انجام میدهند تا مواد غذایی را در مناطق کمبود قرار دهند. در حال حاضر، اضافه کردن زمانی است که ما غذا را قبل از فصل کم چرب و فصل بارانی جابهجا میکنیم که دسترسی به تقریباً نیمی از کشور را قطع میکند.»